Page 108 - Hz_ibrahim
P. 108

106  Prof. Dr. Mustafa ERDEM                                                                                                    Hz. İBRAHİM  107



                                         305
                                                                 306
           diye putların güneşi temsil eden  en büyüğünü kırmamış                        menin inançları açısından çok büyük bir günah ve mutlaka
                                                              307
           sonra  baltayı  onun  eline  vermiş  veya  boynuna  asmış   ve                karşılığının verilmesi gereken bir yasak ihlali olduğunu kabul
           bütün yemekleri onun önüne koymuştur. Öyle anlaşılıyor ki                     etmiştir.
           Hz. İbrahim, büyük putu kırmayarak ve baltayı onun boynuna
                                                                                         Bayram  yerinden  dönenler  gördükleri  manzara  karşısında
           asarak, putların bulunduğu yere gelenlere ilk etapta, onun di-
                                                                                         ne  yapacaklarını  şaşırdılar,  ilk  anda  bunun  nasıl  olduğunu
           ğer putları kırmış olması ihtimalini düşünmelerini istemiştir.
                                                                                         veya kimin yaptığını anlayamadılar. Onlar, Hz. İbrahim’i put-
           Başka bir açıdan bakılırsa, onların olayın nasıl gerçekleştiğini
                                                                                         ların yanında göremeyince bu işin nasıl olduğunu sorgulama-
           ve küçük putları neden korumadığını büyük puttan soracak-
                                                                                         ya başladılar. Eğer Hz. İbrahim putların yanında iken gelmiş
           larını, bu durumda büyük putun onlara cevap veremeyece-
                                                                                         olsalardı, tanrılarımıza bunu kim yaptı demeye ihtiyaç duy-
           ğini ve böylece daha baştan meseleyi kaybedeceklerini veya
                                                                                         mazlar, doğrudan onu suçlarlardı.  “Bunu tanrılarımıza kim
                                                                                                                         310
           puta tapmanın komik ve gülünç olduğunu görerek doğru yolu
                                                                                                                                     311
                                                                                         yaptı. Muhakkak o, zalimlerden biridir, dediler.”  Onu bu ey-
                                     308
           bulacaklarını düşünmüştür.  Rivayete göre Hz. İbrahim bu
                                                                                         lemden dolayı zalimlikle itham ettiler. Bu ayeti kerimeden,
           hareketiyle,  putların  âcizliğini  kavmine  itiraf  ettirmek  iste-
                                                                                         putları kıranın başlangıçta kim olduğunun bilinemediği, Hz.
           miştir. En azından onların putların kimin kırdığını sorması
                                                                                         İbrahim’in de kavmi tarafından tam olarak tanınmadığı veya
           üzerine onların acizliğini ifade etmek, anlatmak maksadıyla
                                             309
           böyle fırsat yakalamak için yapmıştır. Hz. İbrahim kavminin                   bir kısmı tarafından tanındığı bazıları tarafından tanınmadı-
                                                                                                          312
                                                                                         ğı anlaşılmaktadır.  Ancak toplum içinde onun putlara karşı
           içine düştüğü sapıklık ve bataklığı hicvetmek, onları düşün-
           meye sevk etmek, bir anlamda “Bunu putların yapmış olma                       verdiği mücadeleyi bilenler, herkes bayram yerine giderken
           ihtimali var mı?” mesajını vermek istemiştir.                                 onun putlara bir tuzak kuracağını duyanlar bulunmaktadır.
                                                                                         Onun  putlara  bir  tuzak  hazırlayacağına  dair  yemin  ettiğini
           Hz. İbrahim’in kavmi, bereketlenmesi için putlara bıraktıkları                işiten kimseler, “Bunları diline dolayan bir genç duyduk; ken-
           yemeklerden yemek için geldiğinde veya putların kırılması
                                                                                                                         313
                                                                                         disine İbrahim denilirmiş, dediler.”  “İbrahim denilirmiş.” ifa-
           haberi bayram yerine ulaştıktan sonra halkın hepsi putların
                                                                                         desinden,  Hz.  İbrahim’in  kavmi  tarafından  küçültülmesi  ve
           olduğu  yere  geri  döndüğünde,  onları  kırılmış  görünce  bü-
                                                                                         önemsenmemesi hissedilmiş olmakla birlikte, putları kırdığı
           yük bir şaşkınlığa uğramıştır. Çünkü onlar, her şeyden önce
                                                                                         sıralarda onun küçük yaşta bir delikanlı olduğu, buna rağmen
           putların birer Tanrı olarak kabul edilmesi dolayısıyla, onlara
                                                                                         peygamberlikle görevlendirildiği veya kendisine gelen ilham
           dokunmanın bile bir insan için mümkün olmadığına ve on-
                                                                                         sonucu  babası  ve  kavmiyle  mücadeleye  giriştiği  ve  putları
           lara  kimsenin  zarar  veremeyeceğine,  putların  kendilerine
                                                                                         kırdığı anlaşılmaktadır. 314
           kötü davrananlara mutlak bir zararının olacağına veya onları
           cezalandıracağına inanmıştır. Ayrıca onlar, putlara zarar ver-
           305  Vani, s. 119.                                                            310  Maturîdî, s. 12/190.
           306  Enbiya, 21/58.                                                           311  Enbiya, 21/59.
           307  Zemahşeri, s. 3/24; Razi, Tefsir, s. 16/162;  Vani, s. 119.              312  Razi, Tefsir, s. 18/619.
           308  Kutub, s. 10/149.                                                        313  Enbiya. 21/60.
           309  Kur’an Yolu, s. 3/687.                                                   314  Kutub, s. 10/149-150.
   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113