Page 105 - Hz_ibrahim
P. 105

102  Prof. Dr. Mustafa ERDEM                              Hz. İBRAHİM  103



 kullandığı  belirtilmiştir.  Bu  ifade  tarzı  İslam  kaynaklarında   teyen kişi, onun düşüncelerine uygun davranır, sonra da onu
 onun içinde yaşadığı toplumun hal ve gidişatından hasta ol-  ondan vazgeçirmeye çalışır. Bu yol, istediği neticeyi elde etmek
 duğu, üzüldüğü, rahatsız olduğu veya gerçekten hasta oldu-  için ona muhalefet ve düşmanlık göstermekten daha iyi netice
 ğu şeklinde yorumlanmıştır. Bu konuda tefsirlerin bazısında   verir. Çünkü insana kendisiyle uyumlu olanın sözü, muhalifin
 şu bilgiler aktarılmıştır: “Hz. İbrahim’in hastalığına gelince;   sözünden daha çok tesir eder.”  287
 gerçekte  kendisinde  humma,  onların  günahlarından  dolayı   Maturîdî, bu ifadenin tariz yoluyla “Ben rahatsız olacağım.”
 üzüldüğü için kalp rahatsızlığı veya vücudunun herhangi bir   şeklinde anlaşılmasını da mümkün görmektedir.  O, “Elbette
                                                         288
 yerinde bir ağrı olabilir. Dolayısıyla onun hastayım ifadesin-  sen ölüyorsun. Onlar da ölüyorlar.’  ayeti kerimesini “Yani el-
                                            289
 de asla yalan kuşkusu yoktur. Çünkü onun vücudunda az çok   bette sen öleceksin, onlar da ölecekler,  yoksa şimdi ölüyorlar.”
 bir hastalık vardı ve onların özrünü kabul etmeleri ve bayram   demek olmadığı örneğinden hareket ederek, “Ben hastayım.”
 yerine götürmemeleri için bu hastalığını da onların güvendik-
             ifadesinin  dilcilik  açısından  doğru  bir  ifade  şekli  olduğunu
 282
 leri yıldızlara bakarak haber verdi”.  Bunların yanında Hz.
             belirterek  “Ben  hasta  olacağım.”  anlamına  geldiğini  söyle-
 İbrahim’in  fiziksel  bir  rahatsızlık  yerine,  kavminin  putlara   mektedir. Ayrıca yaratılanlardan herkesin az da olsa bir ra-
 283
 tapmasından dolayı ruhsal olarak hasta  veya ayaklarından   hatsızlığı bulunabileceğini, Hz. Peygamber’in de sözünün bu
 284
 şikâyeti olduğunu  ileri sürünler de olmuştur. Seyyid Kutub,   anlamda  değerlendirilmesi  gerektiğini  belirterek,  Hz.  İbra-
 “Ben hastayım.” ifadesini; benim bahçeye, kıra gidecek, gülüp   him’in bu ifadeyi gerçek anlamda da kullanmış ve doğru söy-
 oynayacak, gezip tozacak, bayram yapacak hâlim yok. Bir an-  lemiş olabileceğine işaret etmiştir. Maturîdî, Hz. İbrahim’in üç
 lamda; benim içim kan ağlıyor, kalbinde derdi, elemi kederi   yerde yalan söylediğini, birinin de burada işaret edilen “Ben
 olmayan gitsin bayram yapsın. Zira ben hastayım, hâlsizim   hastayım.” sözü olduğunu ileri sürenlere, resullere veya nebi-
 demek istediği şeklinde yorumlamıştır. 285  lere yalan nispet edilmesinin caiz olmadığını, hiçbir şekilde
             böyle bir yalan hadisesinin yaşanmadığını, bu iddianın kor-
 Maturîdî,  Hz.  İbrahim’in  “Ben  hastayım.”  ifadesini  yıldızla-
                          290
             kunç ve çirkin  söz olduğunu belirtmiştir. Fahruddin er-Ra-
 ra  baktıktan  sonra  söylemesini  şöyle  değerlendirmektedir:
 “Eğer durum böyle ise, yıldızlara bakmakla kendisi de kavmi   zi de İslam âlimlerinin büyük çoğunluğunun Hz. İbrahim’in
 gibi davrandığını onlara göstermek istemiş olmalıdır. Şu ilahi   söylediği bu sözün yalan olmadığı konusunda birleştiklerini
 beyanda belirtilen husus odur: ‘Rabb’im budur; zira bu daha   söyledikten sonra, bunun yalan olduğunu iddia edenlerin dü-
 büyük  demişti.’   Bunu,  onlar  gibi  davrandığını  göstermek   şüncelerinin makbul olmadığını, muhtemelen Hz. İbrahim’in
 286
 için, kendisini daha kolay rahat bırakmalarına delil olsun diye   biraz hasta olabileceğini veya bu beyanla muhataplarına bir
 söylemişti. Çünkü yaratılanlar arasında bilinen uygulama da   ders vermek için uygun bir ortam hazırladığını söylemiştir.
                                                                   291
 böyledir; başka birini dininden veya mezhebinden çevirmek is-

 282 Ebussuud, s. 7/243; Mehmed Vehbi, 12/4727.  287  Maturîdî, s. 12/188.
 283  Şihava, 2/132.  288  Maturîdî, s. 9-121
 284  Razi, Tefisir, s. 16/162.  289  Zümer, 39/30.
 285  Kutub, s. 12/326-327.  290  Maturîdî, s. 12/187.
 286  En’am, 6/78.  291  Razi Tefsir, s. 16/166-168; 18/617.
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110