Page 367 - hz_musa
P. 367

366  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           dır. İslam âlimleri yaptıkları değerlendirmelerde bu iki olayı
           karıştırmaktadır. Onların büyük çoğunluğu, Hz. Musa’nın ilk
           defa Tur Dağı’na çıktığı zaman acele ettiği yönünde görüş be-
           yan etmektedir. Zira ikinci olayda böyle bir süreç yaşanması
           pratik olarak zaten mümkün görünmemektedir. Ayrıca eğer
           Hz. Musa’nın Tur Dağı’nda kalma süresi sadece Tevrat’ı alacak
           kadar az olsa idi, bu kısa zamanda onun hayatıyla ilgili spe-
           külasyonlar, Samiri’nin buzağı heykeli yapması ve halkın ona
           tapınması mümkün olmayabilirdi. Nitekim Taha 20/91. ayeti
           kerimede  “Musa  yanımıza  dönünceye  kadar  ona  tapmaktan
           asla  vazgeçmeyeceğiz.”  ifadelerinden  Hz.  Musa’nın  uzun  bir
           süre kavminden ayrı kaldığı anlaşılmaktadır. Bunun yanında
           aynı surenin 20/86. ayeti kerimesinde İsrailoğulları’nın baş-
           tan çıkmalarının bir sebebi olarak Hz. Musa’nın dönüşündeki
           gecikme gösterilmiştir. “Musa’nın kavmi; onun ardından ziynet
           takımlarından canlıymış gibi böğüren bir buzağı heykeli edin-
           di…” 1350  ayeti kerimesi de bu heykelin, Hz. Musa’nın Cenab-ı

           Allah  ile  konuşmak  için  kavminin  yanından  ayrılmasından
           sonra gerçekleştiği anlaşılmaktadır.

           Konu ile alakalı olarak Bakara suresinde de sonradan bir ha-
           tırlatma şeklinde “Hani bir zamanlar Biz Musa ile sözleşmiş-
           tik…”  1351  şeklinde Hz. Musa’nın Tur Dağı’nda kaldığı süre ile il-
           gili genel bir ifade kullanılmıştır. Bu ifade iki şekilde değerlen-
           dirilmiştir: Birincisi, Yüce Allah’ın Hz. Musa’yı Tevrat ile bir-
           likte göndereceğine dair verdiği sözdür. Nitekim “…Rabbiniz
           size ( bir kitap vereceğine dair) güzel bir vaatte bulunmamış
           mıydı?” 1352  şeklinde Taha suresinde bu durum hatırlatılmıştır.

           İkincisi de Hz. Musa’nın kırk gece sonunda Tevrat’la birlikte
           kendilerine döneceği şeklinde verdiği sözdür.  Fakat onlar Hz.
           Musa’ya verdikleri sözden caymışlardır. 1353


           1350   Araf, 7/148.
           1351   Bakara, 2/51.
           1352   Taha, 20/86.
           1353   Taha, 20/86; Maturidi, s. 1/154.
   362   363   364   365   366   367   368   369   370   371   372