Page 371 - hz_musa
P. 371

370  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           gerçeğini görmezden gelerek 1371  ahiretteki dilin Arapça olaca-
           ğı yönündeki bazı iddiaları esas alarak, bütün dilleri yaratma
           kudretine sahip olan Allah’ın sadece bir dille konuşacağı anla-
           mını yüklemek ne kadar doğru olur?

           Anlatıldığına ve anlaşıldığına göre Cenab-ı Allah, Hz. Musa ile
           Tur Dağı’nda aracısız olarak doğrudan konuşmuş ve Tevrat’ı
           vahyetmiştir.  Bu  kitabı  melek  getirmemiş  bilakis  Hz.  Musa
           onu ilahi vahiy olarak almıştır. 1372

           Cenab-ı Allah, Hz. Musa ile doğrudan konuşmuş, buyruklarını
           doğrudan ona iletmiş olmakla birlikte, Kur’an-ı Kerim’de, tür-
           lü öğüt ve hükmün üzerine yazıldığı bu metinlerden levha ola-
           rak söz edilmektedir: “Biz Musa’ya her konuda her türlü öğüdü
           ve her şeyin hükmünü ayrıntılarıyla yazdık ve ona şöyle emret-
           tik: ‘Sen bütün gücünle bunlara sarıl, halkına da bu hükümlere
           en güzel şekilde uymalarını emret…” 1373  Nitekim aynı surenin

           150.  ayeti  kerimesinde  kavminin  buzağıya  tapmasına  kızan
           Hz. Musa’nın Tur Dağı’ndan gelirken elinde getirdiği Levha-
           ları yere attığı haber verilmektedir. 1374  Ayeti kerimelerden an-
           laşıldığına göre Cenab-ı Allah, Hz. Musa ile konuşmasını yazılı
           bir metin olarak levhalar şeklinde ona vermiştir. Bu levhaların
           Hz. Musa’ya verilen ilahi vahyin tamamı mı yoksa bir kısmı
           mı olduğu, sayılarının on mu yoksa daha mı az olduğu konusu
           bildirilmediği için bu konuda yapılan açıklamalar ikna özelliği
           taşımamaktadır. 1375

           Kaynaklarda bu metinlerin kimler tarafından nasıl ve ne ile
           yazıldığı  üzerinde  yeterli  bilgiler  bulunmamaktadır.  Şehris-
           tani Tevrat’ın, Hz. İbrahim ve diğer peygamberlere indirilen,
           kitap  olarak  isimlendirilen  sahifelerden  daha  kapsamlı  ola-

           1371  Bk. İbrahim, 14/4.
           1372   İbn Şerif, s. 101.
           1373   Araf, 7/145.
           1374   Araf, 7/150.
           1375   Hicazi, s. 2/340.
   366   367   368   369   370   371   372   373   374   375   376