Page 85 - hz_musa
P. 85

84  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           madığını tartışmış, fakat Hz. Musa’nın kendi kavminden olan
           kişiyi kurtarmak kastıyla hata işlediğini belirtmiştir. 272
           İzahı ve ispatı zor bütün bu tartışmalara Vanî Mehmed Efen-
           di cevap aramış ve şöyle bir değerlendirme yapmıştır: “Kav-
           ga eden iki kişiden biri Samirilerden fitne fücur bir Sıbtî, diğeri
           Fatun veya Feyletun adında kafir bir Kıpti idi. Firavun’un sa-
           rayında aşçı olarak çalışıyordu. Samiri olan kişi de Firavun’un
           sarayına odun taşıdığı için onunla alay etmişti. Ayette belirtil-
           diği üzere kavga edenlerden biri kendi taraftarı, diğeri düşmanı
           idi. Ama Musa ile kendi taraftarı olan kişi arasında bağlantı din
           konusunda değil, soy konusunda idi. Aynı surenin (Kasas) 17.
           ayetinde ‘Sen azgının tekisin.’ denilmesi de buna delalet etmek-
           tedir. Kimileri Sıbtî’nin Müslüman olduğunu söylerse de zayıf
           bir ihtimaldir.” 273


           Olayın gerekçesi ve yaşanış biçimi nasıl olursa olsun sonuçta
                                        274
           “Ben onlardan birini öldürdüm.”  beyanından da anlaşıldığı-
           na göre Hz. Musa bir adam öldürmüş ve katil olmuştur. Buna
           karşılık  Cenab-ı  Allah  da  onun  bu  sözünü  yalanlamamış  ve
           “Sen onu öldürmedin.” dememiştir. Bilakis Hz. Musa kendisine
                                                                 275
           zulmettiğini belirterek bağışlanma talebinde bulunmuştur.
           Hz. Musa, istenmeyen olayların yaşandığı bir kavgaya karış-
           maktan dolayı pişmanlık duymuş ve “Rabbim! Ben gerçekten

           kendime yazık ettim, beni bağışla.” diyerek günahını itiraf et-
           miş, yaptığı işten pişmanlık duymuş ve tövbe ederek Cenab-ı
           Allah’tan af dilemiş, onun bu duası kabul edilerek bağışlan-
           mıştır.  Bu arada Hz. Musa, “Bana verdiğin nimet hakkı için,
                 276
                                                          277
           bundan böyle suçlulara asla yardımcı olmayacağım.”  diyerek
           272  Fahreddin  Razi,  Ismetü’l-Enbiya,  Takdim  Muhammed  Hicazi,  Kahire,
               1986, s. 101.
           273  Vanî, s. 325.
           274  Kasas, 28/33.
           275  Maturidi, s. 11/31.
           276   Kasas, 28/16.
           277   Kasas, 28/17.
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90