Page 478 - hz_musa

Hz. MUSA 477

alan bilgilere bakıldığında Hz. Musa kadına “denizi yaran ve

Tevrat’ı indiren Allah adına yemin” verdirmiştir ki, bunlar Kı-
zıldeniz sonrasında gerçekleşen olaylar cümlesindendir.
Hz. Musa, peygamber olmasının görev ve sorumluluk bilin-
ciyle herkes gibi Karun’u da imana davetle gönderilmiş, fakat
o Firavun ve adamlarının yanında yer almış aralarında etnik
yakınlık bulunmasına rağmen kendisine tebliğ edilen dini de-
ğerleri kabule yanaşmamıştır.
Hz. Musa; Cenab-ı Allah’tan aldığı emir üzerine “Ey toprak
onları yut!” der, toprak onları topuklarına kadar yutar. Bunun
üzerine onlar Hz. Musa’dan merhamet dilerler. Hz. Musa, “Ey

toprak onları yut!” der, toprak onları diz kapaklarına kadar
içeri çeker. Bunun üzerine onlar Hz. Musa’dan merhamet di-
ler. Hz. Musa “Ey toprak onları yut!” diye tekrar toprağa emre-
der, toprak onları bellerine kadar çeker. Onlar tekrar merha-
met dilenirler. Hz. Musa toprağa tekrar aynı emri verir, toprak
onları boğazlarına kadar içeri çeker ve sonra yavaş yavaş içine
alarak kapanır. Bunun üzerine Cenab-ı Allah Hz. Musa’ya şöyle
vahyeder: “Ey Musa! Kullarım senden merhamet dilediler kulak
asmadın. Eğer onlar benden merhamet dileseydiler, dileklerine
olumlu cevap verirdim.” 1813 İslam alimlerinin pek çoğu karşı-

laştıkları problemleri aşma veya eksikleri tamamlama konu-
sunda her kaynaktan yararlanma, her bilgiyi nakletme gele-
neğini burada da göstermiştir.
İsrailoğulları, Karun’un bu şekilde boğulmasından sonra Hz.
Musa’nın onun servetine konacağı şeklinde dedi kodu yap-
maya başladılar. Bunun üzerine Hz. Musa Cenab-ı Allah’a
dua eder ve bundan üç gün üç gece sonra Karun’un sarayı da
hazineleri de yerin dibine batırılır. 1814 Ayeti kerimede Karun
ve dünyalıklarının nasıl yerin dibine gömüldüğü şöyle ifade

1813 Zemahşerî, s. 5/112; İbn Kesîr, Tefsir, s. 11/6244-6245: Vanî s. 408; Kök-
sal, Peygamberler Tarihi, s. 2/87-88.
1814 Zemahşerî, s. 5/112; Vanî, s. 408; Mutavi’, s. 136-137; Köksal, Peygamber-
ler Tarihi, s. 2/89.