Page 477 - hz_musa
P. 477
476 Prof. Dr. Mustafa ERDEM
tek otorite haline gelmiştir. Dolayısıyla Karun’un bu dönem-
de onunla mücadele edecek imkan ve gücü bulamamış olması
gerekir. Ayrıca İsrailoğulları çöl hayatında her şeyleriyle ona
muhtaç hale gelmiştir.
Karun’un helak sebebinin Hz. Musa’nın onun hakkında yaptığı
dua olduğu ifade edilmiş fakat ona niçin beddua edildiği konu-
sunda görüş ayrılıkları olmuştur. Rivayetlere göre; Karun, her
zaman Allah’a ve elçisine eziyet etmiş, buna karşılık Hz. Musa,
akrabalık bağından dolayı ona müsamaha göstermiştir. Zekât-
la ilgili dini uygulamalar kendisine bildirilince İsrailoğulları’nı
başına toplamış “Musa sizin her şeyinize kastetmekte! Şimdi de
mallarınızı almak istiyor!” demiştir. Bunun üzerine yanındaki-
ler “Sen bizim büyüğümüzsün efendimizsin; istediğini emret.”
demişler. Karun, “Falanca fahişeye rüşvet verelim, Musa’ya
kendisiyle zina yaptığı iftirasını atsın. İsrailoğulları da onu terk
etsinler.” demiş ve kadına bin altın rüşvet vermiştir. Bayram
günü Hz. Musa halka hitaben; “Ey İsrailoğulları! Hırsızlık ya-
panın elini keseriz. İftira atana had cezası vururuz. Bekar birisi
zina ederse ona da had vururuz. Evli birisi zina ederse onu rec-
mederiz.” deyince Karun: “Bu zina eden sen olsan da mı?” dedi.
Musa: “Evet, ben de olsam evli olanın cezası recmedilmektir!”
dedi. Karun, “İsrailoğulları senin falan kadınla zina ettiğini
söylüyorlar!” dedi ve kadın huzura getirildi. Musa kadına, de-
nizi yaran Tevrat’ı indiren Allah adına yemin verdirerek doğru
söylemesini emretti. Allah son anda kadına doğru söylemeyi
ilham etti ve kadın, “Bunlar yalan söylüyorlar, Bilakis Karun
sana iftira etmem için bana rüşvet verdi.” dedi. Musa ağlayarak
secdeye kapandı ve “Ya Rabbi! Şayet ben senin peygamberin-
sem benim için Karun’a gazap et!” dedi. Allah Teala Musa’ya
“Ne istersen yere emret; sana itaat edecek.” diye vahyetti. Hz.
Musa “Ey İsrailoğulları! Allah beni Firavun’a gönderdiği gibi
Karun’a da gönderdi. Kim Karun’dan yanaysa yerinde dursun.
Kim de benimle beraberse yerinden ayrılsın!” dedi. İki kişi dı-
şında herkes Karun’un yanından ayrıldı. 1812 Bu rivayette yer
1812 Zemahşerî, s. 5/110-112; Mutavi’, s. 134-136.