Page 469 - hz_musa
P. 469
468 Prof. Dr. Mustafa ERDEM
Hz. Musa’nın ahlaki güzellikleriyle alakalı olarak Hz. Şuayb’ın
kızının onu babasının yanına götürmek için çağırdığında yap-
tıkları da anlatılmaktadır. Daha önce de kısmen işaret edildiği
üzere İbn Abbas, Kadı Şurayh ve Katade’den nakledildiğine
göre; Hz. Musa, Hz, Şuayb’ın kızının önünden yürürken rüzgâ-
rın etkisiyle vücut hatlarının belli olması üzerine o, kızın arka-
dan gelerek kendisine yolu tarif etmesini istemiştir. 1785
Ebu Hureyre’den nakledilen bir hadise göre Peygamberimiz
Hz. Muhammed: “Musa çok hayalı idi.” Buyurmuştur. Bu hadi-
sin izahında şöyle denilmektedir: “Müslimin Ebu Hureyre’den
rivayetine göre, Beni İsrail edep yerlerini örtmeden çıplak yıka-
nırlardı. Birbirlerinin edep yerlerine bakmayı ayıp saymazlardı.
Musa (a.s.) ise çok hayalı idi, onlar gibi açık saçık yıkanmazdı.
Edep yerini örterdi. Bunu gerekçe göstererek birtakım yahu-
diler Hz. Musa’ya hastalık isnat ettiler. Bunun içini örtünüyor
dediler. Hz. Musa bundan dolayı üzülmüştü. Birgün tenha bir
yerde yıkanmak için soyunmuş ve elbisesini bir taş üstüne koy-
muştu. Allah’ın hikmeti taş yuvarlanmıştı. Musa (a.s.) da asasını
alarak taşı takibe başlamış bu sırada Beni İsrail onu Allah’ın
en güzel yarattığı bir peygamber olarak görmüştür. Bu suretle
Cenab-ı Hak Beni İsrail’in isnadından Hz. Musa’yı kurtardıktan
sonra taş durmuş ve elbisesini alıp gitmiştir.” 1786 Hadidi, bu ha-
disi naklettikten sonra “Ey İman edenler! Siz Musa’ya eza cefa
eden kimseler gibi olmayın. Allah Musa’yı, onların attıkları ifti-
ralardan temize çıkarmıştı. Çünkü o, Allah katında çok değerli
biriydi.” 1787 ayeti kerimesi ile bu düşüncesini delillendirmiştir. 1788
İbn Mesud’dan nakledildiğine göre Peygamber Efendimiz Hu-
neyn gazası ganimetini taksim ederken kendisine verilen his-
“Savm”, 69. Ayrıca bk. Harman, Musa, s. 31/212.
1785 Hadidi, s. 169-170
1786 Zeynüddin Ahmed b. Ahmed b. Abdillatifi’z-Zebidi, çev. Kâmil Miras, Sa-
hihi Buhari Muhtasarı Tecrid-i Sarih Tercemesi, Ankara, 1972, s. 11/165-
166. Ayrıca bk. 9/147.
1787 Ahzab, 33/69.
1788 Bibliyoğrafya Hadidi, s. 171.