Page 462 - hz_musa

Hz. MUSA 461

İsrailoğulları arasında Tur-i Harun adı verilmiştir. 1755

Mes’udî, Hz. Harun’un kâhin ve “Ahit Sandığını” korumakla
görevli olduğu, Tih’de Hz. Musa’nın vefatından yedi ay önce
yaklaşık 120-123 yaşındayken öldüğünü ve orada bulunan
Mevat dağında meşhur bir mağaraya gömüldüğünü, bazı ge-
celer onun kabrinden ürkütücü acayip sesler işitildiğini söy-
lemiştir. 1756

Hz. Musa’nın Vefatı

Hz. Musa’nın Kızıldeniz’i geçtikten sonra Sina Yarımadası’na
gittiği ve ölünceye kadar burada yaşadığı anlaşılmakta ancak
bu konuda çok detaylı bilgiler bulunmamaktadır. Bütün tarihi
verilere bakıldığında kırk yıllık sürgün döneminde Hz. Musa,
her ne kadar kendisine bazı ayrıcalıklar tanınsa da kavminin
arasında kalmış ve onların yaşadıklarını birebir yaşamıştır.
Kur’an-ı Kerim onun hayatının bu bölümüyle ilgili detaylı bil-
giler vermemekte, kavminin ona yaptıkları eziyetten söz et-
mekte, Karun ile olan ilişkilerine yer vermekte ve bazı kıssa-
ları aktarmaktadır.
Hz. Musa ihlas sahibi, güçlü ve güvenilir mümin bir kul, şerefli
bir resül ve nebidir. Cenab-ı Allah tarafından sevgi verilmiş,
O’nun gözetiminde yetiştirilmiş, peygamberlik verilerek ve
O’nunla konuşularak insanlar arasında seçkinlerden kılınmış-
tır. 1757 Kur’an-ı Kerim’e göre Hz. Musa Hz. Muhammed’in pey-
gamber olarak gönderileceğini müjdeleyen bir peygamberdir.
Ayrıca onun ümmi bir peygamber olarak geleceği Tevrat ve
İncil’de haber verilmiştir. 1758

1755 Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 2/91.
1756 Mes’udî, s. 1/49-50.
1757 Araf, 7/144; Meryam,19/51-52; Taha, 20/13, 39, 41; Kasas, 28/26; Ah-
zab, 33/69; Saffat, 37/121-122; Duhan, 44/17-18.
1758 Araf, 7/157. Ayrıca bk. Harman, Musa, s. 31/212.