Page 503 - hz_musa
P. 503

502  Prof. Dr. Mustafa ERDEM



           lerden olduğu halde buradakilerle ilgili fakir tabirinin kulla-
           nılması ve arkalarında her sağlam gemiye el koyan ceberut
           bir kraldan söz edilmesi üzerinde durulmuştur. Bu geminin
           sahiplerinin söylendiğine göre, içlerinden bazılarının kronik
           hasta, çok çocuklu fakir bir aile oldukları belirtilmiş. “Arkala-
           rında”  şeklindeki  ifadenin  yol  güzergâhında/ileride  anlamı-
           na gelebileceği ifade edilmiş gemicilerin sağlam gemilere el
           koyan bir kraldan haberlerinin bulunmadığı vurgulanmıştır.
           Cenab-ı Allah bunu Hızır’a bildirmiş, o da geminin gasbedil-
           memesi için böyle bir yola başvurmuştur. 1923
           “Öldürdüğüm çocuğa gelince: Onun ana babası inanmış kimse-
           lerdi. Bu çocuğun ileride ana babasını küfür ve isyana sürüklen-
           mesinden endişe ettik.” 1924  Zemahşerî bu konuda şu açıklamayı
           yapmıştır: “Onun yani çocuğun mümin olan ana-babasını az-
           gınlaştırmasından, azdırıp inkara sürüklemesinden, onların da
           evlatları yüzünden imandan sonra küfre bulaşmalarından en-
           dişe ettik.” 1925  Şayet o oğlan çocuğu olgunluk çağına erişseydi,
           anasını babasını azıtacak, onları da küfre bulaştıracaktı. Ana
           ve babasının ona olan sevgileri yüzünden onun dinine döne-
           ceklerinden  korkup,  istedik  ki  onların  Rabbi,  bunun  yerine
           onlara dinen ondan daha hayırlısını, daha yakın ve merhamet-
           lisini versin. 1926
           “Böylece Rablerinin onlara, bu çocuğun yerine ahlakça ondan
           daha iyi, sevgi ve şefkat bakımından kendilerine daha yakın bir
           evlat vermesini diledik.” 1927  Nitekim o çocuğun ölümünden son-

           1923   Zemahşerî, s. 4/110; Razi, Ismetü’l-Enbiya, s. 107-108.
           1924   Kehf, 18/80.
           1925   Zemahşerî, s. 4/112. Ayrıca Bk. Vehbi, s. 8/3161.
           1926  Mutavi’, s. 128; Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 2/115-116. Ecel konusu
               tamamen Cenab-ı Allah’ın takdirinde olan bir husustur. O, her canlıya bir
               ömür tahsis etmiş, çeşitli sebeplerle bu süreyi sonlandırmıştır. Bu son-
               landırma görevini meleklerden Azrail ‘e vermiştir. Fakat herkes sebepler
               üzerinde  durduğundan  Azrail’in  (a.s)  bu  görevi  nasıl  yerine  getirdiğini
               düşünmemiştir. Hızır’ın burada bir çocuğu öldürmesi de bir tür bu uygu-
               lamaya benzemekte ve onun eceli Hızır’ın eliyle gerçekleşmektedir.
           1927  Kehf, 18/81.
   498   499   500   501   502   503   504   505   506   507   508