Page 314 - hz_musa
P. 314

Hz. MUSA  313


           ruz.’ demeye başlarlar. Fakat onların azabımızı görünce iman
           etmeleri  kendilerine  hiçbir  fayda  vermeyecektir.  İşte  Allah’ın
           kulları hakkında öteden beri uygulanan yasası budur. İnkârcı-
           lar o zaman hüsrana uğrayacaklardır.” 1169

           Bu ayeti kerimenin içeriğini dikkate alan İslam âlimleri, aza-
           bın geldiği esnada iman etmenin bir yararı olmayacağı genel
           prensibinden hareket ederek, Firavun ve askerlerinin öldüğü
           ve onun imanının kabul edilmediği yönünde görüş birliğine
           varmışlardır. 1170
           Deniz suları kapanmaya başlayınca, Hz. Musa’nın söyledikle-
           rinin haklılığı Firavun’un aklına gelmiş, bir anlamada Cenab-ı
           Allah’ın  “Evet,  kendilerine  her  türlü  mucize  gelse  bile,  onlar
           acı  azabı  görmedikçe  inanmazlar.”  hükmü  gerçekleşmiştir:
           “Ben İsrailoğulları’nın inandığı Tanrıdan başka bir tanrı olma-
           dığına inandım ve ben artık O Tanrı’ya teslim olan Müslüman
           biriyim.” 1171  demiştir. O, bu ifadeleriyle inandığını, İsrailoğul-
           ları’nın inandığı tanrıya iman ettiğini ve Müslümanlardan ol-
           duğunu belirtmiştir. Ne var ki ameller belli zamanlarla sınırlı
           olduğu için, Firavun’un iman etme vakti geçmiş olduğundan
           imanı kabul edilmemiştir. Ölüm öncesi bu iman ikrarının ona
           bir faydası dokunmamıştır. Yüce Allah “Şimdi mi aklın başına
           geldi? Oysa daha önce Allah’a isyan edip duruyor ve bozgun-
           culuk ediyordun. Evet, şimdi seni kurtaracağız(!) Fakat cansız
           bedenini! Bunu da arkandan gelecek olanlara ibret olsun diye
           yapacağız... ” 1172  buyurarak onun bu iman ikrarını kabul etme-
           miştir. Onun bu imanı, Kıptilerin daha önceki denenmelerin-
           de  karşılaştıkları  olumsuzlar  sebebiyle  itiraf  ettikleri  sonra
           da bozdukları veya cehennemdeki kâfirlerin imanına benze-
           tilmiştir. 1173  Kur’an-ı Kerim’de gerek önceden yapıp ettikleri


           1169   Mümin (Gafir), 40/84-85.
           1170   Havva, s, 6/470.
           1171   Yunus, 10/90.
           1172   Yunus, 10/91-92.
           1173   Vanî, s. 382; A. Neccar, s. 276.
   309   310   311   312   313   314   315   316   317   318   319