Page 110 - hz_musa
P. 110
Hz. MUSA 109
Kur’an-ı Kerim’de verilen bilgilerden anladığımız kadarıyla
Hz. Musa, Mısır’dan ayrıldıktan sonra yol güzergâhında su-
lak bir yere uğramış. Burası suyu bol olduğu için ana yollar
oradan geçmiş aynı zamanda insanlar da hayvanlarını sula-
mak için burayı kullanmış. O tecessüs nazarıyla orada olup
bitenlere baktığında gördüklerine bir anlam verememiş, hat-
ta anlamakta güçlük çekmiş. Hayvancılıkla geçinen insanlar,
hayvanlarını sulamak için genellikle kuyulardan yararlanmış,
evrensel insani ve ahlaki kurallar yerine kendilerine göre bir
de gelenek oluşturmuş. Buna göre; hak öncelikli olarak erkek-
lerin ve güçlülerin olmuş, zayıflar ve kadınlar mağdur edilmiş.
O, erkek çobanların sürülerini sulamak için kuyulara yaklaştı-
rırken iki kızın biraz uzakta sürülerini suya yaklaştırmamak
388
için gayret gösterdiklerini müşahede etmiştir. Hz. Musa, fıt-
ratındaki haksızlığa tahammül edememe ve müdahale tutku-
suyla bu durumdan hoşlanmamıştır. Kaynaklarda bu kızların
Hz. Şuayb’nın kızları Safura ve Liya/Leyla olduğu belirtilmiş-
389
tir.
Hz. Musa, yaşanan olayları anlamak için suyun başındaki ço-
banlarla görüşmek yerine, içindeki şefkat ve merhamet duy-
gularının tesiriyle mağdur oldukları hallerinden belli olan
kızların durumuna üzülmüş, onların yanına gitmiştir. Suya
391
390
yaklaştırılmamalarını merak etmiş, “Derdiniz nedir?” diye
sorarak makul ve hoş olmayan bu durumu anlamaya çalışmış
bunun sebebinin açıklanmasını istemiştir. Onlar da çeşitli
sebeplerden ötürü diğer çobanlar öncelikli olarak sürülerini
suladıkları için sıra gelmediğini, kendilerinin güçsüz, babala-
rının yaşlı olduğundan bu işle uğraşmak zorunda olduklarını
anlatmışlar, dolaylı olarak Hz. Musa’dan yardım istemişler-
388 Mahmud, s. 237.
389 İbn Kesîr, Tefsir, s. 11/6206. Bu kızların isimleri, Hz. Musa’yı çağırmaya
gidenin kimliği ve onun kiminle evlendiğiyle ilgili tartışmalar için bk, Razî,
Tefsir, s. 17/501-506; Ebussuud, s. 6/505.
390 Ebu Bekir İbn Arabi, s. 3/1465.
391 Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 2/15.