Page 94 - hz_musa
P. 94

Hz. MUSA  93



           ne kadar taraflardan birisi İbrani diğeri Mısırlı da olsa onun
           istemeden  arabuluculuk  rolü  üstlendiği  gayet  açıktır.  Oysa
           Tevrat’ta özellikle ikinci kavganın taraflarının ikisinin de İb-
           rani kökenli olduğundan söz edilmesi bir çelişki olarak dikkat
           çekmektedir.


           Hz. Musa’nın Günahının Affedilmesi

           Kur’an-ı Kerim’de verilen bilgilerden Hz. Musa’nın Allah inan-
           cına sahip olduğu anlaşılmaktadır. Dolayısıyla onun hayatının
           kırılma  noktasını  oluşturan  bu  olay,  atalarının  dini  üzerine
           yaşayan  ve  kendisine  ilim  ve  hikmet  verildiği  belirtilen  Hz.
           Musa’nın peygamber olmasından önce yaşanmıştır. İnsanlık
           tarihinde sıklıkla rastlanılan ve normal şartlarda cezayı ge-
           rektiren  insan  öldürme  suçu,  peygamberlerin  de  isteyerek
           veya istemeyerek suç işleyebileceğini göstermesi bakımından
           önemlidir.  Peygamberlerin  hayatında  buna  benzer  olaylara
           rastlanılmış ve onların işledikleri bu günahlardan nasıl piş-
           manlık duyup tövbe ettikleri ve bağışlandıkları görülmüş, bu
           halleriyle de onlar kendi toplumlarına örnek olmuşlardır. 312
           Hz. Musa Kıpti’yi öldürdükten sonra işlediği günah sebebiyle
           çok korkmuştur. Onun bu korkusu muhtemeldir ki, çocuklu-
           ğundan itibaren günah sevap kavramlarını bilmesinden kay-
           naklanmaktadır. Ayrıca o, Firavun’un yönettiği ülkede adam
           öldürmenin cezasız kalmayacak büyük suçlardan birisi oldu-
           ğunu bilmektedir. Neml suresinde “Ey Musa! Korkma, Benim

                                                            313
           huzurumda peygamberlerin korkacağı bir şey yoktur.”  beya-
           nı onun Tur Dağı’nda yaşadıkları sebebiyledir. Bununla birlik-
           te ayeti kerimenin arkasından zikredilen; “Ayrıca kendine zul-
           meden, daha sonra yaptığı kötülükten vazgeçip iyilikler yapan
           kimseye karşı da Ben; Gafûr’um; yaptığı hatayı bağışlarım, Ra-
           him’im; ona daima şefkatli ve merhametli davranırım. (O halde

           312   Adam, Hazreti Musa, s. 36-38.
           313   Neml, 27/10.
   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99