Page 148 - hz_musa

Hz. MUSA 147

Firavun’a ve onun yanındaki seçkinlere karşı sana Rabb’in ta-
rafından verilmiştir. Çünkü onlar gerçekten yoldan çıkmış bir
546
topluluktur.” Bu iki mucize, Hz. Musa’nın Firavun ve muha-
taplarına karşı peygamberliğinin ispatı konusunda verilmiş-
tir. Ayeti kerimeden anlaşıldığına göre, diğer mucizeler başka
amaçlar için kullanılmıştır.
Hz. Musa kendisine emredileni yaptığında eli kusursuz bir şekil-
de koynundan çıkmış ve ay ışığı, şimşek gibi gözleri kamaştıran
müthiş bir ışık saçmaya başlamıştır. Müfessirler insan kolunu,
kendisinden korkunun giderilmesine katkı sağlayan kuşların
kanatlarına benzetmiştir.
547
Hz. Musa Tur Dağı’nda, yeşil ağacın yanması veya ışığının gök-
lere çıkması, seslenenin görünmediği bir ses duyması, elinde-
ki bastonun yılana dönüşmesi ve elinin beyaz bir nur halesi
şekline girmesi gibi bazı harikulade olaylarla karşılaşmıştır.
Cenab-ı Allah ondaki korku, telaş ve tedirginliği gidermek için
sağ elini sol pazısının, sol elini sağ pazısının altına/yanına
yani yaygın kullanılan bir tabirle ellerini koynuna sokarak ra-
548
hatlamasını istemiştir. Bunların hepsi onun yeni bir göreve
hazırlanma ve kendisine kimlik kazandırılma sebebi olarak
karşımıza çıkmıştır. Artık o, bunca yıllar yaşadığı garipliklerin
ötesinde farklı bir kimliğe bürünmüş ve bir insanın istese de
ulaşamayacağı peygamberlikle görevlendirilmiştir.

546 Kasas, 28/31-32. Ayrıca bk. Taha, 20/22, Neml, 27/12. Tevrat’ta bazı yön-
lerden benzer şekilde bu olay şöyle anlatılmaktadır: “Musa kayınbabası
Midyan’lı Yitro’nun sürüsünü güdüyordu. Sürüyü çölün batısına sürdü ve
Tanrı Dağı’na, Horev’e vardı. Rabb’in meleği bir çalıdan yükselen alevlerin
içinde ona göründü. Musa baktı, çalı yanıyor, ama tükenmiyor. ‘Çok ga-
rip’ diye düşündü. ‘Gidip bir bakayım. ‘Çalı neden tükenmiyor.’ Rab Tanrı
Musa’nın yaklaştığını görünce çalının içinden, ‘Musa! Musa! Diye seslendi.
Musa, ‘Buyur’ diye yanıtladı. Tanrı, ‘Fazla yaklaşma’ dedi. ‘Çarıklarını çıkar.
Çünkü bastığın yer kutsal topraktır. Ben babanın Tanrısı, İbrahim’in Tanrı-
sı, İshak’ın Tanrısı ve Yakub’un Tanrısıyım…” (Mısırdan Çıkış, 3/1-6.
547 Sabunî, 11. Fasikül, s. 36.
548 Ebussuud, 6/513.