Page 85 - Hz_ibrahim

82 Prof. Dr. Mustafa ERDEM Hz. İBRAHİM 83

almıştır. Peki, “Babamın dini nedir?” diye ona sorduğunda “O, ilah olmadığını, kavminin batıl bir din üzerinde olduklarını

214
Nemrud’a ve şu putlara tapıyor.” demiştir. ilan etmiştir.
Hz. İbrahim, yaratılıştan gelen inanma duygusunun etkisiyle
çevresinde gördüğü manzaradan rahatsız olmuş, insanların c- Hz. İbrahim’in Babası ve Kavmi ile Mücadelesi
kendisi gibi düşünmediğini hatta inanmadığını görmüştür. İn-
sanların kendi elleriyle yaptıkları, kendilerine zarar ve yarar Hz. İbrahim’in babası ile olan mücadelesini onun kavmiy-
vermekten âciz şeylere Tanrı diye taptıklarına şahit olmuştur. le olan ilişkilerinden ayrı tutmak ve değerlendirmek doğru
değildir. Çünkü Âzer, o toplumun bir bireyi olarak kavminin
İslam’ın ilk geldiği dönemberde Müslüman olmak isteme-
bütün inanç ve kültürel değerlerini içselleştirmiştir. Tarihî ri-
meyen müşrikler gibi Hz. İbrahim’in de kavmi kudret ve aza-
vayetlerde her ne kadar bazı farklılıklar, çelişkiler bulunsa da
metini biliyor olmalarından dolayı doğrudan doğruya Allah’ı
Âzer, kavminin ileri gelenlerinden, Nemrud’un yakınlarından
inkâr etmemiştir. O’nun kâinatta yegâne güç ve kuvvet sahibi
olmuş ve onun en güvendiği adamları arasında yer almıştır. O
olduğunu kabul etmekle birlikte çeşitli sebep ve beklentiler-
sadece Nemrud’u Tanrı olarak kabul etmek ve putlara tapın-
215
le Allah yanında başka ilahlara da inanmışlardır. Nitekim makla kalmamış, aynı zamanda toplumun bu konuda ihtiyaç-
Kur’an-ı Kerim’de: “Hani İbrahim babasına ve kavmine de-
mişti ki: ‘Şüphesiz ben sizin taptığınız şeylerden uzağım. Beni larını karşılamak için fiilen katkıda bulunmuştur. Dolayısıyla
216 Hz. İbrahim’in babasıyla ilişkilerini veya mücadelesini onun
yaratan müstesna. Şüphesiz, O, beni doğru yola iletecektir.”
içinde yaşadığı toplumdan bağımsız düşünmek mümkün ol-
ayeti kerimesindeki Hz. İbrahim’in sözlerinden ve ifadele-
mamıştır.
rinden babası ve kavminin, Allah’a ortak koştukları, O’nun
Kur’an-ı Kerim’in beyanına göre Hz. İbrahim, peygamber ola-
yanında başka şeylere de tapındıkları buna rağmen, Allah’ın
varlığını kökten inkâr etmedikleri görülmüştür. Çünkü Hz. İb- rak görevlendirildiğinde, doğal olarak, tebliğine kendisine
rahim, onların taptıkları şeylerden uzak olduğunu belirterek olan sevgisi ve hidayete ermesi arzusuyla öncelikle babasın-
Cenab-ı Allah’ı bunların dışında tutmuş ve ancak O’nu ibade- dan başlamış, kavmiyle birlikte onu dinine davet etmiştir. Hz.
217
te layık bulmuştur. İbrahim’in babasıyla konuştuğu, bu sözleri babasına ve kav-
mine söylediği zaman henüz on altı yaşında olduğu belirtil-
Hz. İbrahim, Cenab-ı Hakk’ın yardımıyla bazı bilgi ve hikmet-
218
miştir. Hz. İbrahim, muhataplarına kendisinin Allah tara-
lere sahip olduktan, göklerin ve yerin melekûtu kendisine
fından peygamber olarak görevlendirildiğini, onların taptık-
gösterildikten, Allah’ın kendisine doğruyu gösterdiğini ve
ları şeylerin şeytanın telkinleri olduğunu söylemiş, bu inanış
hakka yönelttiğini açıkladıktan sonra Allah’tan başka hiçbir
ve yaşam biçiminin onu ve yanındakileri Allah katında zor
durumda bırakacağını, isyan etmesi hâlinde Allah’ın azabına
214 Razi, Tefsir, 9/522; Şihava, 2/111.
uğrayacağını açıklamıştır.
215 Kutub, s. 5/314. Bu husus hemen hemen bütün putperestler için geçerli-
dir. Nitekim Kur’an’ı Kerim’de bu husus pek çok ayeti kerimede gayet açık
Hz. İbrahim ile babası ve kavmi arasında yapılan temel tar-
bir şekilde açıklanmaktadır: Müminun, 23/84-89; Ankebut, 29/61, 63;
Lokman, 31/25; Zümer, 39/38; Zuhruf, 43/9, 87. tışma konularının Allah, O’nun birliği ve önerdiği din hak-
216 Zuhruf, 43/26-27.
217 Kutub, s. 13/181. 218 Vani, s. 116.