Page 145 - Hz_ibrahim
P. 145

142  Prof. Dr. Mustafa ERDEM                              Hz. İBRAHİM  143



 de kısmen tutarlı görünmekle birlikte tarihî akış içinde yer   Rivayete  göre;  Hz.  İbrahim’in  yaşadığı  bölgedeki  yıldızlara
 isimlerindeki değişiklik ve şehirlerin mahiyet farklılıkları bu   tapınma kültü, onların hicret ettiği yerlerde bölge kültürüne
 alanda çalışanların işlerini zorlaştırmaktadır. Said Havva, Hz.   paralel olarak yaşamaktadır. Nitekim bölge halkı Kuzey Kut-
 İbrahim’in Kufe’nin Sevad bölgesi olan Kusa’dan ayrıldığını   bu’na yönelerek yedi yıldıza ibadet etmektedir. Bundan dola-
 450
 söylemektedir.   Kaynaklarda şöyle bir sıralama yapılmak-  yı Dımeşk’in eski yedi kapısında yıldız heykelleri bulunmak-
 tadır:  O,  Babil’den  ayrıldıktan  sonra  önce  Keldanilerin  Fı-  tadır. Bunlar için bayram yapmakta ve kurban kesmektedir. 456
 rat’ın batı kıyısındaki Ur şehrine oradan da Harran’a gitmiş,
                                        457
             Kur’an-ı Kerim’de Mekke’den  ve Mescid-i Aksa’nın çevre-
 451
 babası Âzer burada iki yüz beş yaşında ölmüştür.  Bu ifade-
                                              458
             sinden özel olarak söz edilmektedir.   Mekke’deki mübarek-
 den babasının da Hz. İbrahim ile birlikte yaşadıkları yerden
             lik konusu büyük ölçüde Kâbe ile temsil edilirken, Mescid-i
 ayrıldığı anlaşılmaktadır. Hz. İbrahim ve yanındakiler kısa bir
             Aksa’nın çevresi mübarek olarak nitelenmektedir. Buradaki
 süre orada kaldıktan sonra Hz. Sare’nin babasının kendileri-
             bereketlenme fiziki ve tabii şartlarla bütünleştiği kadar bazı
 ne verdiği yüklü servetle oradan ayrılmıştır. Hz. İbrahim ve
             peygamberlerin orada bulunmaları sebebiyle manevi bir ma-
 yol arkadaşları Cenab-ı Allah’ın emri ve yardımıyla Şam di-
                                459
             hiyet de kazanmıştır.  Bu bilgiler, Hz. İbrahim ve yol arka-
 452
 yarına,  Batı Filistin bölgesine doğru yola çıkmışlar ve daha
             daşlarının Şam bölgesinde mübarek olarak nitelenen Filistin
 güneye gitmek üzere belli bir süre Ken’anlıların yurduna yer-
             civarına hicret etmiş olabileceğini akla getirmektedir.
 453
 leşmişlerdir.
 Cenab-ı Allah, “Biz, onu ve Lut’u kurtararak, içinde cümle âle-  Bilim insanları, ayetin zahirî manasından hareketle, yukarıda
 454         kısmen işaret edildiği üzere, buranın yaşam şartlarına uygun-
 me  bereketler  verdiğimiz  ülkeye  ulaştırdık.”   ayeti  kerime-
             luğu açısından sulu, mümbit bir yer veya peygamberler diyarı
 sinde ifade buyrulduğu gibi Hz. İbrahim’i kavminin elinden
             olması hasebiyle Hz. İbrahim’in hicret ettiği yerin Şam/Filis-
 kurtarır.  Tefsirlerde  bereketli  kılınan  yerin  Filistin,  Suriye
                                                    460
             tin olabileceği ihtimali üzerinde dururlar.  Ayeti kerimede
 veya Mekke olduğuna dair farklı görüşler açıklanmakla bir-
                                    461
             “barekna  fîha  li’l-âlemin”   (âlemlere  bereketli  kılınan  yer)
 likte burasının Suriye/Şam bölgesinde yer alan Filistin olma-
             ibaresi  buranın  Kudüs  olma  ihtimalini  güçlendirmektedir.
 sı kuvvetle muhtemeldir. Nitekim Hz. İbrahim ile ilgili olarak
             Zira Peygamber’imiz Hz. Muhammed’in “İsra-Miraç” mucize-
 kaynaklarda nakledilen bilgiler de bu görüşü desteklemek-
             sinin  gerçekleştiği  belirtilen  İsra  suresinin  birinci  ayetinde
 tedir. Filistin’in kutlu ve bereketli olması buraya çok sayıda
             “…kulunu  Mescid-i  Haram’dan,  çevresini  mübarek  kıldığımız
 peygamberin gönderilmiş olması, akarsularının ve zirai im-
             Mescid-i Aksa’ya götüren Allah…” cümlesinde benzer şekilde,
 455
 kânlarının bol olması şeklinde açıklanmıştır.
             “bareknâ havlehü” (çevresini mübarek kıldığımız yer)  ibaresi
 450  Havva, s. 11/109.
             456  İbn Kesir, Kısas, s. 1/118; 1/130.
 451  Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 1/161.
 452  Razi, Tefsir, s. 18/622.  457  Âl-i İmran, 3/96.
 453  Neccar, s. 123; Kutub, s. 8/234; Köksal, Peygamberler Tarihi, s. 1/161;   458  İsra, 17/1.
 Havva, s. 11/109.  459  Maturîdî, s. 8/250; Razi, Tefsir, s. 14/389.
 454  Enbiya, 21/71.  460  Maturîdî, s. 9/393; İbn Kesir, Kısas, s. 1/130.
 455  İbn Kuteybe, s. 32; Kur’an Yolu, s. 3/687-688.  461  Enbiya, 21/71.
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150